Op 29 mei 2015 werd ik meter van een meisje dat Louise heet. Haar nageltjes zijn als papier.

Ze werd geboren in Leuven. Haar lipjes zijn rood, en haar haren zwart. Als houtskool. Ze ruikt naar pasgeboren, en als ik haar vasthoud, slaapt ze. Ze is mijn Louise niet, maar ze maakt het me zo gemakkelijk om voor even te doen alsof.

Er raakt je niets, denk ik dan. Dit keer, raakt er je helemaal niets.